Rozdział 25

             Wzięłam jeszcze szybki prysznic, ubrałam całą bieliznę oraz ciuchy i poszliśmy do Sali gier, gdzie siedzieli już nasi przyjaciele jak również nowo przybyli i rodzice mojego chłopaka.

-Widzę, że wasze plany zostały zrealizowane w jakieś czterdzieści dwie minuty. Niezły czas, ale niektórzy potrafią szybciej.-rzucił wesoło Dymitr, a Zachary mocniej ścisnął moją dłoń.

-Nie wiesz o co chodziło, to się niemą drzyj. A to zapewne jest Nikołaj, miło cię poznać szkrabie.-powiedziałam, przykucając przed chłopczykiem i podając mu rękę. Malec  zignorował moją dłoń, wtulając się we mnie i zaczął  podskakiwać, więc wzięłam go na ręce.

-Słodko razem wyglądacie, może czas zacząć planować?-wtrąciła Sabina z uśmiechem.

-Ja jestem za młody na wnuki.-odezwał się Tristian, ojciec Zachary’ego.

-Nie przesadzaj kochanie, masz już sto piętnaście lat, tylko wyglądasz na trzydzieści. Tak naprawdę to staruszek z ciebie.

-Mamo, nie planujemy na razie mieć dzieci.-jęknął mój chłopak.

-I takie podejście mi się podoba. Poczekajcie do setki i będzie dobrze.

-Czemu próbujecie planować moje życie? Jak będę chciał mieć dziecko, to z Kate o tym porozmawiamy, a wasze uwagi są w tym temacie zbędne.-wtrącił mój ukochany, ucinając temat.

                Porozmawialiśmy jeszcze trochę, pobawiliśmy z małym Niko i po kolacji rozeszliśmy do swoich pokoi.

Półtorej miesiąca później. 20. 06. 2014r.

 

                Czas ostatnio bardzo szybko leciał, nim się obejrzałam nadszedł dzień moich dziewiętnastych urodzin. Rano Zachary przyszedł do mojej sypialni i kazał przyszykować się na osiemnastą, więc od trzech godzin szukam czegoś co mogła bym założyć, ale nadal nie mogę się zdecydować. Do wyboru miałam czerwoną sukienkę z gorsetem albo klasyczną, chabrową.  W końcu dzięki pomocy Rose, wybrałam tą pierwszą i mogłam zająć się makijażem oraz fryzurą. O wyznaczonej godzinie udałam się do holu, gdzie mój chłopak(tak był ubrany) pożerał mnie wzrokiem. Dosłownie! Zauważyłam nawet spore wybrzuszenie w jego spodniach.

                Wracając. Chłopak wziął mnie pod rękę, zaprowadził do samochodu i pomógł wsiąść, po czym kazał szoferowi jechać. Kierowcą zazwyczaj był młody chłopak, ale dziś jego miejsce zajmował starszy mężczyzna, czarodziej. Jak znam Zachary’ego, to pewnie osobiście dopilnował, by żaden inny facet w naszym wieku nie mógł mnie oglądać w takim wydaniu. Ostatnio zrobił się jeszcze bardziej zazdrosny niż przedtem. Niestety takie są minusy jego drugiej natury, zwierzę czasem bierze górę.

-Pięknie wyglądasz kochanie, aż mam wielką ochotę się na ciebie rzucić.-wyszeptał, uwodzicielskim głosem do mojego ucha, a ja momentalnie dostałam gęsiej skórki.

-Nawzajem, mogę w końcu się dowiedzieć, gdzie jedziemy?

-To niespodzianka. Z resztą zaraz zobaczysz, bo prawie jesteśmy.

                Wyjrzałam przez okno, ale jak na złość, szyby były tak zaciemnione, że nie dało się nic przez nie zobaczyć, więc znów wlepiłam swoje spojrzenie w mojego towarzysza. Kilka minut później, samochód zatrzymał się, a Zachary otworzył drzwi i pomógł mi wysiąść. Dookoła siebie widziałam domki letniskowe, plaże i restauracje, do której prowadził mnie mój chłopak. Na wejściu powiesiliśmy nasze płaszcze w szatni, po czym udaliśmy się za kierownikiem sali do, jak dobrze usłyszałam, wynajętego miejsca. Przeszliśmy przez całą długość pomieszczenia, po czym zniknęliśmy na tarasie, odprowadzani wzrokiem ciekawskich ludzi.  Chłopak odsunął mi krzesło, ponownie je przysuwając, gdy na nim siadłam, po czym zajął miejsce naprzeciwko mnie.

-Zaraz kelner przyniesie państwa zamówienie. Życzę miłego posiłku.-odezwał się kierownik sali, po czym nas opuścił, a jego miejsce zajął kelner.

-Życzą sobie państwo wina?

                Spojrzałam na mojego chłopaka, kiwnęłam głową, a on przekazał naszą decyzję do mężczyzny, który  po chwili przyniósł butelkę czerwonego i rozlał do kieliszków. Kilkanaście minut później zjedliśmy posiłek i rozmawialiśmy o ostatnich wydarzeniach na dworze, popijając dobre wino. Gdy przyniesiono rachunek, Zachary zapłacił kartą kredytową, po czym wyszliśmy i udaliśmy się na spacer wzdłuż brzegu jeziora.

                 Trafiliśmy akurat na moment, w którym słońce chowało się za horyzontem, a niebo przybierało piękne barwy, od czerwieni po złoto. Szliśmy tak dłuższy kawałek, trzymając się za ręce i cieszyliśmy chwilą sam, na sam. W pewnym momencie mój ukochany nagle się zatrzymał, spojrzał w moje oczy po czym zaczął szukać czegoś w kieszeni spodni.

-Wiem, że to może trochę za wcześnie, ale czekałem już od dłuższego czasu na odpowiedni moment i wydaje mi się, że ten jest odpowiedni.-powiedział, biorąc moją dłoń w swoją i przyklękając na jedno kolano-Tak więc, Kathelyn Ellie Wild, czy wyjdziesz za mnie?-wypowiedział te słowa, kładąc mi na dłoni małe pudełeczko, w którym znajdował się piękny pierścionek. Byłam prawdę mówiąc w szoku, nie mogłam z siebie wydusić ani słowa, a wiedziałam, że Zachary chce odpowiedzi. W końcu wzięłam się w garść i udało mi się wykrztusić odpowiedź.

-Tak!

                Ukochany uśmiechnął się szeroko, włożył pierścionek na mój serdeczny palec, po czym podniósł mnie i okręcił nas dookoła własnej osi, wpijając na koniec w usta. Byłam szczęśliwa, niezaprzeczalnie i całkowicie. Wiedziałam, że on mnie kocha, a ja darzyłam go takim samym uczuciem i było to tylko kwestią czasu.

*

               Resztę wieczoru spędziliśmy na patrzeniu w gwiazdy i rozmowach na temat ślubu. Zanim się zorientowaliśmy, musieliśmy już wracać na dwór, gdzie chłopak zaciągnął mnie do swojej sypialni i nie muszę chyba opowiadać wam, o tym co z Zachary’m robiliśmy, jednak grzecznym spaniem tego nazwać nie można.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Witajcie! Na początku chciałam przeprosić  za to, że tak długo musieliście czekać na nowy rozdział, ale miałam urwanie głowy w szkole, na praktykach. Cóż, zawód cukiernika czasami bywa trudny, w takie święta jak np. tłusty czwartek. Mogę się jednakże pochwalić, tym że moja zmiana zrobiła 6 tysięcy pączków. Ale była niezła wyrzerka. No cóż, pozostaje mi tylko życzyć miłego weekendu i do następnego!