Rozdział 28

     <klik>

Szliśmy leśną ścieżką już od dwóch godzin, trzymając się za ręce i rozmawiając o zbliżających się wydarzeniach.

-Moi rodzice uzgodnili już dokładny termin i godzinę ślubu z księdzem. Ciekawe, czy dadzą nam chociaż wybrać kolor serwetek?-zapytał z kpiną mój ukochany.

-Nie bądź dla nich za surowy, dopiero co cię odzyskali. Poza tym tradycji nikt nie zmieni.-stanęłam w ich obronie. Chodź przyznać musiałam, że mi również nie podobał się fakt, iż rodzice Zachary’ego według tradycji musieli wyprawić nam wesele, jednakże ufałam jego mamie w sprawie wystroju Sali. Na szczęście wybór sukni był wyłącznie mój.

-Myślałeś już o świadku?-wtrąciłam szybko zanim cokolwiek zdążył powiedzieć.

-Chciałbym wziąć mojego kumpla ze szkoły Eryka Fast, pamiętasz go?

-Pamiętam, przyjaźniliście się od szóstego roku życia, sądzę, że mógłbyś na ślub zaprosić znajomych ze szkoły, tylko trzeba o tym powiadomić twoich rodziców. Ja na druhnę chciałabym  Sabine, Rose na pewno się nie obrazi.-powiedziałam, sycząc nagle przez ostry ból w podbrzuszu.  Zgięłam się lekko, po czym ostrożnie usiadłam na leśnej ściółce, by przeczekać atak.

-Co się dzieje? Coś nie tak z dzieckiem?-rzucił spanikowany Zach, kucając przede mną i kładąc mi ręce na kolanach.

-Spokojnie, to pewnie nic poważnego, będę się tylko musiała napić krwi, bo dawno tego nie robiłam…

-Nie ma mowy, że w takim stanie będziesz polować! Ja ci coś przyniosę.-przerwał mi gwałtownie.

-Co? Zająca? Potrzebuję dużej sarny albo coś w ten deseń.

-Patrz i ucz się.-odpowiedział, zmieniając się w jaguara i po chwili już nurkował pośród leśnej gęstwiny.

                Nie byłam do końca pewna, czy krew cokolwiek mi pomoże, ale nie chciałam go martwić i siać niepotrzebnej paniki.  Kilka minut później zarośla po mojej prawej zaszeleściły i zobaczyłam w nich mojego narzeczonego z wyrywającym się jeszcze rogaczem w pysku. Podszedł do mnie, po czym podał zwierzę, w które szybko się wgryzłam i piłam dopóki nie wyssałam ssaka do cna. W międzyczasie chłopak zmienił się s powrotem w człowieka i kucnął przy mnie, bacznie obserwując.

-Lepiej się czujesz? Może wracajmy już do domu?-zapytał zatroskanym tonem.

-Nie musimy daleko iść, znam dobry skrót.-powiedziałam, podnosząc się z ziemi i ruszyłam w mi tylko znanym kierunku.

                Kilka minut później znaleźliśmy się przy bramie, gdzie zamieniłam kilka zdań z Castiel’em , po czym udaliśmy się do rezydencji. Za namową Zachary’ego poszłam do swojej sypialni, by odpocząć i po szybkiej kąpieli zapadłam w krótką drzemkę.

                Po przebudzeniu o godzinie 19³² miałam o wiele więcej siły, więc przebrałam się szybko i ruszyłam na poszukiwania mojego narzeczonego. Po przepytaniu  znajomych, którzy nie wiedzieli gdzie też się on wałęsa, stwierdziłam, że sprawdzę jego sypialnię, a jeżeli i tam go nie znajdę to poczekam, aż wróci. Po drodze minęłam kilku znanych mi paranormalnych, z którymi zamieniłam kilka zdań. Będąc już pod drzwiami, nacisnęłam na klamkę i weszłam do środka, ale to co tam zobaczyłam, wprawiło mnie w rozpacz. Otóż na wielkim łożu, gdzie ostatnio spędziłam wiele czasu, leżał mój Zach z Cosette, która siedziała na jego biodrach i właśnie w tym momencie go całowała z dużą żarliwością.